Category Archives: Foki
Pożywienie
Foka żywi się niemal wszystkimi stworzeniami, jakie może znaleźć w wodach, w których żeruje. Jej podstawowym pożywieniem są ryby, które pływają bardzo blisko powierzchni wody, czyli, na przykład, śledzie oraz dorsze. Drugie miejsce w foczym jadłospisie zajmują głowonogi, przede wszystkim kalmary, następne zaś są skorupiaki takie jak krewetki, kraby czy homary. Jeżeli foka grenlandzka ma
Foka a człowiek
Foka grenlandzka, która występuje na wodach na wschód, zachód i południe od Grenlandii, stanowi od wieków bardzo ważne stworzenie dla Eskimosów, szczególnie z plemienia Inuitów. Polują oni na nią zawsze w bardzo rytualny sposób, po upolowaniu zwierzęcia modląc się do swych bóstw i dziękując samej foce za to, że dzięki jej ofierze rodzina myśliwego będzie
Życie społeczne
Foki mniszki prowadzą raczej samotniczy tryb życia, nie lubią zbliżać się do osobników swojego gatunku. Zdarza się jednak, choć nie wiadomo jeszcze od czego to dokładnie zależy, że przez pewien czas żyją w grupach, jest to jednak bardzo rzadkie. Bawią się wówczas w płytkich wodach, odpoczywają i rozmnażają się. Czasem jedzą razem, jeżeli grupują się
Żerowanie
Tak samo jak wiele niewiadomych jest w kwestii samego jadłospisu fok mniszek, to, podobnie, wciąż dokładnie nie wiemy w jaki sposób i na jakiej głębokości zazwyczaj polują. Obserwacja fok na pełnym morzu jest bardzo trudna, dlatego naukowcy zazwyczaj ograniczają się do obserwowania tych zwierząt, które żerują w wodach przybrzeżnych. Nie oddaje to jednak w pełni
Charakterystyka ogólna
Monachus schauinslandi, mniszka hawajska, to ssak z rodziny fok z rzędu płetwonogich. To spore stworzenie osiągające długość ciała w granicach 2,1-2,3 metra (przy czym samice są od samców nieco większe) waży równie dużo – samce przeciętnie około 175 kilogramów, zaś samice – aż 275 kg, a gdy są ciężarne – nawet 300. Jak więc widać
Pożywienie
Foki mniszki są całkowicie mięsożerne. Jadają głównie ryby, co może stanowić przez długi czas ich jedyny pokarm. Oprócz ryb lubią także głowonogi (na przykład kalmary czy ośmiornice) oraz skorupiaki. Najbardziej jednak lubią ryby – szczególnie ryby koralowe, węgorze. Zaraz po nich w foczym jadłospisie znajdują się ośmiornice i niektóre gatunki langust, za którymi również przepadają.
Inne foki
Do rodziny fok należy aż 18 różnych stworzeń, które często są do siebie bardzo niepodobne. Jeszcze niedawno było 19 gatunków z tej rodziny, jednak uważa się, że jeden z nich, mniszka karaibska, wyginął. Gatunki te to: foka pospolita (dość lekka, średniej wielkości, niezbyt liczna), foka pręgowana (zwana też kajgulikiem, bardzo lekka, przeciętnej długości, dość nieliczna),
Środowisko naturalne
W obecnych czasach mniszki hawajskie zamieszkują jedynie wyspy, na których nie ma ludzi. Zostały przez to zepchnięte na północno-zachodnią część archipelagu, choć kiedyś mieszkały na nim całym. Co prawda czasem zapuszczają się w okolice, gdzie bytują ludzie, lecz jedynie w poszukiwaniu pożywienia – nie przebywają tam z młodymi ani nie odpoczywają. Istnieje kilka grup mniszek
Wychowanie
Foka mniszka, która jest w ciąży, je bardzo dużo, by przytyć. Z normalnej, przeciętnej wagi sięgającej 275 kilogramów potrafi przejść aż do 300 kilogramów. Jest jej to bardzo potrzebne, bowiem przez 4, a czasem nawet przez 6, pierwszych tygodni w których wychowuje potomka nie odchodzi od niego ani na kawałek. To uniemożliwia jej wybranie się
Charakterystyka ogólna
Foka grenlandzka to ssak z rodziny fok z rzędu płetwonogich. Osiąga, jak na morskie ssaki, przeciętne rozmiary – jej długość wynosi średnio 1,6 metra, waży zaś około 150 kilogramów. Foki grenlandzkie występują na półkuli północnej, polach lodowych i wybrzeżach Arktyki, a także w Morzu Grenlandzkim, Morzu Białym oraz w północno-zachodnim Atlantyku. Lwią część ich jadłospisu
Rozmnażanie
Foki mniszki, a konkretnie opisywany tu podgatunek hawajski, mają bardzo długo cykl reprodukcyjny, wobec tego młode foki rodzą się w różnych odstępach czasu, inaczej niż u innych fok. Jest to najprawdopodobniej związane z klimatem w jakim żyją, w którym wszystkie pory roku są do siebie bardzo podobne. Zaloty u fok mniszek są procedurą krótką, niewyszukaną
Trudne początki
Najgroźniejsze dla noworodka są pierwsze chwile po porodzie. Jego futro jest wówczas całkowicie mokre i wyschnie dopiero po 3 lub 4 godzinach. W macicy matki panowała temperatura 37 stopni, a poza nią – nawet do -15. Noworodek przez długi czas trzęsie się z zimna, dzięki czemu nieco się rozgrzewa. Jeżeli pogoda jest dość dobra, to
Młode
Samice fok grenlandzkich po okresie godowym powracają na teren południowej Arktyki, gdzie rozpoczynają poszukiwanie dogodnego do porodu miejsca. Jeżeli pogoda jest wyjątkowo niesprzyjająca a pokrywa lodowa jest zbyt cienka, by utrzymać na dłuższy czas fokę w ciąży, to zwierzęta te potrafią opóźnić swój poród, i to dość znacznie. Kiedy zbliża się rozwiązanie samice zbierają się
Foki a inne zwierzęta
Foki mniszki żyją bardzo pokojowo z innymi zwierzętami, na przykład z żółwiami, z którymi bardzo często odpoczywają niewiele od siebie oddalone. W ogóle nie zwracają na siebie uwagi. Również ptaki zazwyczaj nie wchodzą z fokami w konflikty, obie strony zazwyczaj zupełnie się ignorują. Zdarza się jednak, że albatrosy poddziobują śpiącą fokę, gdy tylko jednak ta
Rozmnażanie
Okres godowy fok grenlandzkich przypada między końcem lutego a końcem marca, najczęściej na początku tego drugiego miesiąca. Wówczas wszystkie samce, które są dojrzałe płciowo i mają skończone 7 lat, przygotowują się do kryć. Specjalne gruczoły na ich ciele wydzielają bardzo ostry, nieco piżmowy zapach, który daje samicom znak, że dany samiec jest gotowy do reprodukcji.
Woda
Foki są świetnie przystosowane do życia w wodzie. Opływowy kształt ciała, bardzo spiczasty pysk, brak widocznych z zewnątrz narządów płciowych, brak zewnętrznych małżowin usznych – to wszystko sprawia, że foki czują się w wodzie lepiej niż na lądzie. Pływają przeciętnie z prędkością 20km/h, choć w odpowiednich warunkach mogą tą szybkość znacznie zwiększyć, jednak tylko na
Wygląd
Te duże zwierzęta mają ubarwienie najczęściej szare, które czasem wpada w kolor brunatny. Na brzuchu są wyraźnie jaśniejsze, niemalże mlecznobiałe. Samce są zdecydowanie ciemniejsze niż samice. Młode foki, zaraz po urodzeniu, są zupełnie czarne. Dopiero po około 6 tygodniach, gdy nie piją już matczynego mleka, ich dotychczas czarne włosy są zastępowane przez oleistą, błyszczącą skórę.
Wygląd
Wszystkie podgatunki fok są do siebie stosunkowo podobne, więc ich rozróżnienie wymaga pewnego obeznania w charakterystyce morskich ssaków. Dorosłą fokę grenlandzką najłatwiej rozpoznać po umaszczeniu, mają bowiem na grzbiecie duże, ciemne plamy, które przypominają swym kształtem lirę. Plama owa stworzona jest przez dwa długie ciemno-brązowe pasy, które przebiegają na grzbiecie foki od łopatek do ogona.