Młode
Samice fok grenlandzkich po okresie godowym powracają na teren południowej Arktyki, gdzie rozpoczynają poszukiwanie dogodnego do porodu miejsca. Jeżeli pogoda jest wyjątkowo niesprzyjająca a pokrywa lodowa jest zbyt cienka, by utrzymać na dłuższy czas fokę w ciąży, to zwierzęta te potrafią opóźnić swój poród, i to dość znacznie. Kiedy zbliża się rozwiązanie samice zbierają się w bardzo liczne grupy, złożone nawet z 5000-6000 zwierząt. Zagęszczenie w takim miejscu jest dość spore, bo wszystkie przyszłe matki gromadzą się na powierzchni nie większej niż 2 km2. Poród u fok grenlandzkich następuje albo w nocy albo bardzo wczesnym rankiem. Trwa do tego niezwykle szybko – od 15 do maksymalnie 40 sekund. W ciągu pół godziny matka wydala łożysko, a pępowina przerywa się sama – albo podczas porodu albo tuż po nim. Dość spora połać śniegu wokół matki jest czerwona od krwi, noworodek zaś w pierwszych chwilach ma zupełnie żółty kolor, co zmienia się po krótkim czasie. Noworodki są, oczywiście, zupełnie mokre. Mają bardzo duże i niebieskie oczy, które już po 3-4 dniach staną się tak samo brązowe jak u dorosłych osobników. Futro noworodków jest śnieżnobiałe, co z pewnością ma chronić młodą fokę przed drapieżnikami, trudno ją bowiem odróżnić od śnieżno-lodowego otoczenia.