Dzięcioł
Dzięcioły są 2 z natury samotnikami. Większa część roku nie interesuje ich towarzystwo. Każdy dzięcioł ma własny, niedostępny dla innych rewir, To prawie cud, że przez krótki czas odchowu młodych, para dzięciołów solidarnie razem pracuje. Samiec i samica wspólnie wykuwają dziuplę w miękkim drzewie. Od okrągłego otworu wejściowego prowadzi lekko pod górę tunel zakończony szeroką komora. Tu samica na wiórkach drewna składa jaja, Po 14 wykluwają się pisklęta. Początkowo siedzą na dnie dziupli, a następnie zawieszała się dziobami na jej krawędzi i domagają się pożywienia od rodziców. Między sobą aa nadzwyczaj kłótliwe i już wtedy widać, że nie są stworzone do życia społecznego. Dzięcioły jedzą wprawdzie pokarm roślinny, ale główne ich pożywienie stanowią owady i ich larwy. Kując i dłutując swym mocnym dziobem, dzięcioł odrywa kawałki kory odkrywając w ten sposób kryjówki owadów, które wyciąga językiem i połyka. Wąski i długi język dzięcioła jest wyposażony w komórki zmysłowo-dotykowe i powleczony. Jest lepką powloką, co umożliwia wyciąganie z kryjówki niezliczonych ilości owadów aa jednym razem. Dzięcioły świetnie pomazała się po drzewach. W odróżnieniu jednak od papug nie posługują się przy tym dziobem. Nigdy też nie schodzą z drzewa głowa w dół – mają na To za słabe nogi. Dzięcioł zielony na ziemi porusza się zgrabniej niż inne gatunki dzięciołów i nawet w centrum dużych miast szuka na trawnikach mrówek.