Środowisko naturalne
Głuptaki można spotkać na terenie północnego oceanu atlantyckiego. Zimują na wschodnich wybrzeżach Ameryki Północnej, od Kanady aż po Kubę. Spotyka się je także na południowych wybrzeżach Grenlandii, na morzu wokół Islandii oraz na wodach pomiędzy północno-zachodnią Europą a Grenlandią. Część z nich, podobnie jak maskonury, zimuje nawet na wodach oblewających północno-zachodnią Afrykę oraz, częściowo, na Morzu Śródziemnym. Swoje lęgi głuptaki zakładają w południowo-wschodnich wybrzeżach Kanady, na wybrzeżach całej Islandii oraz Wielkiej Brytanii (przede wszystkim w północnej Szkocji), a także w kilku miejscach wybrzeży Norwegii. Głuptaki nieczęsto występują w miejscach bardzo oddalonych od lądów – najczęściej zimują maksymalnie do 200 kilometrów w głąb wody, na takim bowiem obszarze często można spotkać wyspy, na których głuptaki zakładają swe lęgowiska. Ponadto głuptaki nie lubią głębokich wód, wolą te płytsze, tam bowiem łatwiej spotkać ławice niewielkich ryb pływających tuż pod powierzchnią wody. Gniazda zakładają zawsze na skalistych wysepkach lub na takowych wybrzeżach, w miejscach tuż obok morza pełnego pożywienia. Nie lubią się oddalać od wody – w głębi lądu można spotkać je tylko wówczas, jeżeli przywiane zostały tam przez silny wiatr. Wówczas najczęściej giną, choć czasem, jeżeli wiatr nie odebrał im wszystkich sił, potrafią samodzielnie powrócić na morze.