Jeż europejski
Jeż europejski – długość jego ciała przeważnie wynosi około 35 centymetrów a masa od 400 do 1900 gramów. Cechą charakterystyczną tego zwierzęcia jest silna okrywa włosowa przekształcona w kolce, które są naturalnym atrybutem obronnym tego gatunku. Jego kolce są na przemiennie koloru białego i czarnego. Jego wydłużony ryjek zaopatrzony jest w ostre uzębienie, które bardzo dobrze radzi sobie z dżdżownicami będącymi jego składnikiem pokarmowym. Jeż potrafi doskonale poradzić sobie z gadami – potrafi zagryźć węża. Jego główne menu składa się z dżdżownic i ślimaków, szarańczaków, piskląt ptaków gnieżdżących się na ziemi, jaszczurek, węży, padliny i upadłych owoców z drzew. Jeż jest zwierzęciem o aktywności nocnej, przy odpowiednio niskiej temperaturze zimą śpią. Występuje w widnych lasach, zaroślach, obrzeżach obszarów zabudowanych, w parkach miejskich. Z powodu jego preferencji smakowych, dużo z nich ginie latem po deszczu na drogach w poszukiwaniu dżdżownic. Wiosną i latem jeże zachowują umiar w pożywieniu, jednak późną jesienią intensywnie żerują aby wzbogacić swój organizm w skłądniki odżywcze niezbędne do przezimowania. Podczas snu zimowego procesy życiowe ulegają znacznemu spowolnieniu a temperatura ich ciałą spada do 5 stopni Celcjusza.