Dusiciele
Rodzina niejadowitych węży obejmująca ponad 80 gatunków (m.in. anakondy, boa i pytony)
o zróżnicowanej wielkości, występujących w różnych siedliskach, przede wszystkim na obszarach tropikalnych
i subtropikalnych. Większość przedstawicieli ma dwa płuca, szczątkową obręcz miedniczą i kikutowate wyrostki po bokach ciała, a niektóre gatunki w zagłębieniach warg – narządy zmysłu reagujące na ciepło. Skóra tych węży często się mieni, zwłaszcza po linieniu.
D. żywią się ssakami, ptakami i gadami. Atakują ofiarę zębami, a następnie oplatają ciałem i duszą. Należą tu zarówno największe węże świata (pyton siatkowy i anakonda zielona), jak i formy małe (np. węże ryjące w ziemi). Boa dusiciel, występujący w różnych środowiskach, od wybrzeży pn. cz. Meksyku i Antyli do Argentyny, często mylony jest 2 innymi gatunkami. Rzadko osiąga 3,3 m dl. (rekordowy okaz miał 5,55 m dl.). Wiele d. prowadzi nadrzewny tryb życia, a długie zęby pomagają im w chwytaniu ptaków. Szmaragdowy wąż drzewny z tropików Ameryki Pd., osiągający 1,8 m dł., ubarwiony jest zielono z żółtym brzuchem oraz białymi paskami na grzbiecie. Boa tęczowy, występujący od Kostaryki do Argentyny, ma niewyraźny deseń i mieni się różnymi kolorami.