Bociany
Rodzina z rzędu brodzących, obejmująca 17-19 gatunków dużych, długoszyich ptaków spokrewnionych z czaplami, ibisami flamingami. Zasiedlają gt. Afrykę, Azję i Europę; jeden gatunek, żyje także w Australii, a trzy gatunki amerykańskie wy-stępują od Florydy do Argentyny. B. osiągają od 60 do ponad 150 cm wys. U niektórych gatunków skóra na głowie i górnej cz. szyi jest całkowicie lub częściowo naga oraz jaskrawo ubarwiona. Są to z reguły milczące ptaki -powodem tego jest słabo rozwinięty organ głosowy w dolnej krtani niektóre b. w momencie podniecenia głośno klekoczą dziobami. Latają na zmianę lotem aktywnym i szybującym z wyciągniętą szyją oraz nogami.
Większość b. to ptaki stadne, tylko w okresie lęgowym rozdzielają się na pary. Żerują wyłącznie w dzień, chwytając małe zwierzęta na płyciznach lub suchych terenach. Niektóre, jak marabuty afrykańskie i indyjskie, żywią się gł. padliną. Gniazdo w kształcie platformy budują z gałęzi na drzewach, półkach skalnych lub, jak w przypadku b. białego, na dachach domów i kominach, często kolonijnie. Kredowobiałe jaja. w liczbie 3-6, wysiadują oboje rodzice; pisklęta wykłuwają się po ok. 5 tygodniach.
W niektórych systematykach b. dzielone są na dwie podrodziny: b. właściwe i dławigady. Dławigady mają zakrzywiony dziób, przypominający dziób ibisów. B. właściwe mają dzioby proste